Γιώργος Σεφέρης
Ο μεγάλος ποιητής Γιώργος Σεφέρης, φιλ. ψευδώνυμο του Γιώργου Σεφεριάδη, γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900 και πέθανε στην Αθήνα το 1971. Ήταν γιος του διακεκριμένου καθηγητή του Διεθνούς δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, Στέλιου Σεφεριάδη. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, αφήνοντας πλούσιο σπιτικό, εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Παρίσι και σταδιοδρόμησε στο διπλωματικό κλάδο, όπου υπηρέτησε σε διάφορες χώρες και τέλος ως πρεσβευτής στο Λονδίνο. Ο ποιητής μεγάλωσε μέσα σε προοδευτικό δημοκρατικό περιβάλλον. Ο πατέρας του καθηγητής της Νομlκής Σχολής Αθηνών, σύμβουλος Επικρατείας και Ακαδημαϊκός, κι ένας από τους πιο θερμούς δημοτικιστές, παύτηκε για τα δημοκρατικά του φρονήματα δύο φορές από το Πανεπιστήμιο, το 1920 και το 1938. Έτσι, ο ποιητής γαλουχήθηκε από μικρός με τα νάματα της ελευθερίας, και της ελεύθερης σκέψης.
Ο Γιώργος Σεφέρης, υπήρξε μια από τις πιο λαμπρές προσωπικότητες της Ελληνικής Λογοτεχνίας. Ο Νομπελίστας ποιητής που κατάφερε με τους στίχους του όχι μόνο να αγγίξει τις ψυχές των Ελλήνων αλλά και να κάνει γνωστή την ελληνική ποίηση σε όλο τον κόσμο. Δικαίως δε, θεωρείται ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της γενιάς των ποιητών του '30 - Καβάφης, Σικελιανός, Βάρναλης, και εκείνης των νεώτερων - Ρίτσος, Ελύτης.
“Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη. Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπο της κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά...”, έγραφε ο ποιητής στο έργο του “Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄”.
Ο Γιώργος Σεφέρης, μαζί με τον Οδυσσέα Eλύτη, θεωρούνται οι δυο παγκόσμιοι έλληνες ποιητές. Όχι μόνο επειδή υπήρξαν οι δύο μοναδικοί μέχρι τώρα έλληνες νομπελίστες, αλλά και γιατί η γλώσσα τους έκανε πιο πλούσιο έναν ολόκληρο λαό. Τα "Ημερολόγια" του Σεφέρη, αποτελούν το πιο ψύχραιμο προσωπικό κοίταγμα μιας ολόκληρης εποχής, με δηκτικότητα, ποίηση και κοινωνική ματιά που θα έπρεπε να ζηλεύουν οι επαγγελματίες πολιτικοί.
Όπως σημείωνε σε μια ενδιαφέρουσα μελέτη του το 1986, στο ομογενειακό περιοδικό του Τορόντο "Διασπορά", ο δημοσιογράφος Χρήστος Μαγγούτας: Μόλις είχε κλείσει τα μάτια του ο μεγάλος ποιητής Κ. Καβάφης, όταν ένας άλλος ποιητής μας, ο Γιώργος Σεφέρης, συνέχισε το μεγάλο μοιρολόγι της φυλής για τις χαμένες πατρίδες και την “Ελλάδα που σε πληγώνει παντού”:
“Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη. Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπο της κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά...”, έγραφε ο ποιητής στο έργο του “Ημερολόγιο καταστρώματος Β΄”.
Ο Γιώργος Σεφέρης, μαζί με τον Οδυσσέα Eλύτη, θεωρούνται οι δυο παγκόσμιοι έλληνες ποιητές. Όχι μόνο επειδή υπήρξαν οι δύο μοναδικοί μέχρι τώρα έλληνες νομπελίστες, αλλά και γιατί η γλώσσα τους έκανε πιο πλούσιο έναν ολόκληρο λαό. Τα "Ημερολόγια" του Σεφέρη, αποτελούν το πιο ψύχραιμο προσωπικό κοίταγμα μιας ολόκληρης εποχής, με δηκτικότητα, ποίηση και κοινωνική ματιά που θα έπρεπε να ζηλεύουν οι επαγγελματίες πολιτικοί.
Όπως σημείωνε σε μια ενδιαφέρουσα μελέτη του το 1986, στο ομογενειακό περιοδικό του Τορόντο "Διασπορά", ο δημοσιογράφος Χρήστος Μαγγούτας: Μόλις είχε κλείσει τα μάτια του ο μεγάλος ποιητής Κ. Καβάφης, όταν ένας άλλος ποιητής μας, ο Γιώργος Σεφέρης, συνέχισε το μεγάλο μοιρολόγι της φυλής για τις χαμένες πατρίδες και την “Ελλάδα που σε πληγώνει παντού”:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |