Σοφοκλής
(496-406 π.Χ.)
Νεότερος από τον Αισχύλο και άνθρωπος με πολύ διαφορετική ιδιοσυγκρασία είναι ένας ακόμα μεγάλος δραματουργός της Αθήνας. Η πιο παραγωγική περίοδος της ζωής του συμπίπτει με τη λαμπρότερη φάση της Αθηναϊκής Ιστορίας, το Χρυσό Αιώνα του Περικλή. Ο Σοφοκλής έγραψε περίπου 90 έργα, από τα οποία σώζονται ακέραια 7 και κέρδισε 18 βραβεία ? πάντα πρώτα ή δεύτερα, ποτέ τρίτα. Το τελευταίο του έργο Οιδίπους επί Κολωνώ (μια συνέχεια του πολύ γνωστότερου έργου Οιδίπους Τύραννος που συχνά έχει αναβιώσει στο σύγχρονο θέατρο) γράφτηκε προς το τέλος της μακράς ζωής του (πέθανε 90 χρόνων) και παίχτηκε μετά το θάνατό του.
Ο Σοφοκλής διαθέτει ένα ήρεμο και ισορροπημένο χαρακτήρα, ήταν ωραίος, πετυχημένος και έχαιρε γενικής εκτίμησης στην εποχή του. Ωστόσο, σε σύγκριση με τον Αισχύλο υπήρξε ένας μικρότερος δραματουργός. Τα θέματά του, αν και κοσμολογικά, είναι ωστόσο πιο ανθρώπινα, στενά δεμένα με τις πολυπλοκότητες των ανθρωπίνων σχέσεων μάλλον, παρά με τις σχέσεις ανάμεσα σε θεούς και ανθρώπους. Η πλοκή στα έργα του Σοφοκλή είναι πιο σύνθετη, το κτίσιμο των χαρακτήρων του πιο λεπτό (όπως φαίνεται κυρίως στην Αντιγόνη και την Ηλέκτρα) τα λυρικά του μέρη πιο ευλύγιστα και αρμονικά. Η ελληνική τραγωδία απομακρύνεται από την αρχική της απλότητα και αυστηρότητα και ο χορός -τον οποίο αύξησε στους 15 χορευτές για τεχνικούς ίσως λόγους που αφορούσαν την όρχηση- είναι πλέον λιγότερο ενσωματωμένος στη δράση.
Νεότερος από τον Αισχύλο και άνθρωπος με πολύ διαφορετική ιδιοσυγκρασία είναι ένας ακόμα μεγάλος δραματουργός της Αθήνας. Η πιο παραγωγική περίοδος της ζωής του συμπίπτει με τη λαμπρότερη φάση της Αθηναϊκής Ιστορίας, το Χρυσό Αιώνα του Περικλή. Ο Σοφοκλής έγραψε περίπου 90 έργα, από τα οποία σώζονται ακέραια 7 και κέρδισε 18 βραβεία ? πάντα πρώτα ή δεύτερα, ποτέ τρίτα. Το τελευταίο του έργο Οιδίπους επί Κολωνώ (μια συνέχεια του πολύ γνωστότερου έργου Οιδίπους Τύραννος που συχνά έχει αναβιώσει στο σύγχρονο θέατρο) γράφτηκε προς το τέλος της μακράς ζωής του (πέθανε 90 χρόνων) και παίχτηκε μετά το θάνατό του.
Ο Σοφοκλής διαθέτει ένα ήρεμο και ισορροπημένο χαρακτήρα, ήταν ωραίος, πετυχημένος και έχαιρε γενικής εκτίμησης στην εποχή του. Ωστόσο, σε σύγκριση με τον Αισχύλο υπήρξε ένας μικρότερος δραματουργός. Τα θέματά του, αν και κοσμολογικά, είναι ωστόσο πιο ανθρώπινα, στενά δεμένα με τις πολυπλοκότητες των ανθρωπίνων σχέσεων μάλλον, παρά με τις σχέσεις ανάμεσα σε θεούς και ανθρώπους. Η πλοκή στα έργα του Σοφοκλή είναι πιο σύνθετη, το κτίσιμο των χαρακτήρων του πιο λεπτό (όπως φαίνεται κυρίως στην Αντιγόνη και την Ηλέκτρα) τα λυρικά του μέρη πιο ευλύγιστα και αρμονικά. Η ελληνική τραγωδία απομακρύνεται από την αρχική της απλότητα και αυστηρότητα και ο χορός -τον οποίο αύξησε στους 15 χορευτές για τεχνικούς ίσως λόγους που αφορούσαν την όρχηση- είναι πλέον λιγότερο ενσωματωμένος στη δράση.
http://www.csd.uch.gr/~kalfop/
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |