Ύμνος Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ο ύμνος αυτός δεν είναι μόνον ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ευρώπης με την ευρύτερη έννοια. Η μελωδία προέρχεται από την Ενάτη Συμφωνία που συνέθεσε το 1823 ο Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν.
Για το τελευταίο μέρος της συμφωνίας αυτής, ο Μπετόβεν μελοποίησε την "ωδή στη χαρά" που έγραψε το 1785 ο Φρίντριχ Φον Σίλερ. Το ποίημα αυτό εκφράζει το ιδεαλιστικό όραμα του Σίλερ για τη συναδέλφωση των ανθρώπων - όραμα που συμμεριζόταν και ο Μπετόβεν.
Το 1972, το Συμβούλιο της Ευρώπης (που επινόησε και την ευρωπαϊκή σημαία) υϊοθέτησε την ωδή στη χαρά του Μπετόβεν σαν δικό του ύμνο και ζητήθηκε από τον γνωστό συνθέτη Χέρμπερτ φον Κάραγιαν να γράψει τρεις μουσικές διασκευές - για σόλο πιάνο, για πνευστά και για συμφωνική ορχήστρα. Χωρίς λόγια, στην παγκόσμια γλώσσα της μουσικής, ο ύμνος αυτός εκφράζει τις ιδέες της ελευθερίας, της ειρήνης και της αλληλεγγύης που ενσαρκώνει η Ευρώπη.
Το 1985, υιοθετήθηκε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ σαν επίσημος ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν προορίζεται να αντικαταστήσει τους εθνικούς ύμνους των κρατών μελών, αλλά να τιμήσει τις κοινές αξίες και την ενότητα μέσα στην ποικιλομορφία
Μπορείτε να ακούσετε αυτή την εκτέλεση, που ηχογράφησε η Ορχήστρα Νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που διευθύνει ο Andre Reichling. Ηχογραφήθηκε το 1994 στο Teatro da Trindade, στη Λισσαβόνα. Μουσική διασκευή Herbert von Karajan
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |